نگاهی به تاریخچه خانه های هوشمند

تاریخچه خانه‌های هوشمند اگرچه کوتاه، اما بسیار پر فراز و نشیب است. به طور کلی صنعت خانه هوشمند و تکنولوژی‌های به کار رفته در آن را باید در ارتباطی نزدیک با چندین حوزه مختلف دانست. از جمله این حوزه‌ها نیز باید به حوزه فناوری اطلاعات اشاره کرد. در واقع پیشرفت‌های تکنولوژیک در حوزه ارتباطات، تجهیزات مخابراتی، سخت‌افزارهای کامپیوتری و نرم‌‎ افزارهای مرتبط موجب رشد جدی‌تر بازار خانه‌های هوشمند شده است. در این مقاله وب‌سایت مبنا اسمارت هوم می‌خواهیم به زبان ساده و خلاصه درباره تاریخچه خانه های هوشمند صحبت کنیم.

 

 

گام‌های اولیه

اگر بخواهیم کمی مفهومی به تاریخچه خانه های هوشمند بپردازیم؛ باید به اولین دهه‌های قرن 20 میلادی بازگردیم. در دهه 1920 به بعد بود که کم‌کم وسایل برقی جای خود را در خانه‌ها باز کردند. وسایلی مثل ماشین لباس‌شویی، یخچال، تستر و… از جمله محصولاتی بودند که در این سال‌ها وارد زندگی انسان شدند؛ و هرکدام مسئولیت انجام کاری را بر عهده گرفتند. در واقع می‌توان این سال‌ها را آغازی بر ایجاد و ورود اتوماسیون در خانه‌های شخصی دانست.

البته این روزها به کاربرد چنین دستگاه‌هایی در خانه هوشمندسازی گفته نمی‌شود. اما قابل انکار نیست که آغاز اتوماتیک کردن وظایف مختلف، از این مرحله شروع شده است.

 

کنترل‌کننده‌های راه دور و اتوماتیک

کنترل‌کننده‌های اتوماتیک را باید دومین گام در تاریخچه خانه های هوشمند دانست. این ابزارها در میانه‌های قرن بیستم میلادی وارد بازار شدند. از جمله کنترل‌کننده‌های راه دور باید به کنترل تلویزیون اشاره کرد. همچنین کنترل چراغ‌های روشنایی خانه، کنترل درب پارکینگ و… نیز از این جمله هستند.

همین کنترل‌های راه دور با بهره گرفتن از سنسورهای حساس به نور و حرارت، دارای عملکردهای اتوماتیک محدودی شدند. عملکردهایی که هنوز هم از آن استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال این سنسورها کمک کردند که در صورت عبور ماشین یا فردی از درب پارکینگ، عملیات بسته شدن درب متوقف شود. یا در مثالی دیگر با حضور فرد در راهروی ساختمان یا خانه، چراغ‌ها به صورت اتوماتیک روشن شوند.

 

کنترل‌کننده‌های مرکزی

کنترل‌کننده‌های مرکزی با هدف رفع محدودیت کنترل‌کننده‌های راه دور و اتوماتیک پا به عرصه هوشمندسازی ساختمان گذاشتند. در واقع ضعف اصلی نمونه‌های قبلی، عدم هماهنگی و یکپارچگی با هم بود. به این صورت که هریک از ابزارهای خانه به وسیله راهکار و دستگاه اختصاصی خود کار می‌کردند. کنترل‌کننده‌های مرکزی دستگاه‌هایی بودند که توانستند این مشکل را حل کنند.

اما عیب اصلی دستگاه‌های کنترل‌کننده مرکزی این بود که در صورت خرابی، سیستم هوشمند خانه به طور کامل از کار می‌افتاد. همچنین قیمت این کنترل‌کننده مرکزی بالا بود؛ و در صورت خرابی تقریبا می‌توان گفت کل هزینه انجام شده از بین می‌رفت.

 

سیستم‌های هوشمندسازی امروزی

سیستم‌های هوشمند امروزی تقریبا از اوایل آخرین دهه قرن بیستم میلادی پا به عرصه وجود گذاشتند. این سیستم‌ها بر مبنای شبکه‌های مخابراتی کار می‌کردند؛ و با سرعت چشم‌گیری روز به روز توسعه یافتند. به نوعی که امروزه به تکامل نسبتا خوبی از نظر ارزش تهیه، کیفیت سرویس‌ها و هزینه‌های ایجاد رسیده‌اند. نکته جذاب ماجرا اینجاست که به دلیل ادامه رشد تکنولوژی‌های مختلف در این حوزه، روز به روز به رشد بازار و تکنولوژی‌های خانه‌های هوشمند نیز اضافه می‌شود.